Her geçen gün daha çok özlüyorum. Önceden sadece geceleri uyuyamazdım.. sen vardın, hayalin vardı.. Artık sabahları uyanırken de sen varsın.. hayalin var.. Gerçeğe daha yakın.. bi kere gerçekten sarılsam herşey tamam olacakmış gibi. Nefes nefese uyanıyorum. Ya sana sarılıp heyecanlandığımdan.. ya da sana ulaşamayıp ağladığımdan.. Sahi anne şükredecek ne çok şeyim var.. Yokluğunda bile şükredecek şeyler buluyorum, sen rüyama geldikçe.. Hayatta olsan, yanımda olsan senin alıp verdiğin her nefese şiir yazardım. Hatta Gülüşünden papatyalar bile toplardım. En sevdiklerimden, en sevdiğimden, senden.. Sen benim papatyamsın, bi yanı aydınlık huzur, bi yanı ölüm.. toprakta bembeyaz dimdik duran, koparıldığında mis gibi kokan.. Seni çok özledim Anne.. Cennetteki yuvamızın bahçesine papatyalar ekmeyi unutma.. en sevdiklerimden.. Kitap hakkında yorum bile yapamıyorum.. bana bunları yazdırdı

Hoşça Kal AnneDuygu Batu · Mona Yayınevi · 2017120 okunma

·

25 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra ince