Biraz hüzünlü olunca elim LM ‘a gitti yine. Dedim bir iki karıştırayım, sonra baştan sona tekrar okurken buldum kendimi. Saatlerin uygunsuzluğuna aldırmadan kahkaha atarak okudum yine. Bazı yerlerde gülmekten gözlerim kapandığı için devam etmekte çok zorlandım. Mecnun da bunu isterdi bence. Kitabı sanki okumuyor izliyordum, gözlerimde sahneleri birebir canlanıyordu. O kadar yıl geçti hala unutamadık şu diziyi :)
