Yalnızlık görünmez ama öldürücü bir hastalık, yüreğimi kemiriyor. Kendini beğenmişlerin abartılmış gururunu zırh gibi kuşanmış olmasam, korkunç baskısına direnemeyip hiç kuşkusuz ezilecek, yamyassı olacaktım. Ne var ki direniş, içten içe yıkılışımı yabancı gözlerden saklasa da kendi gözümden saklayamıyordu ki!