"Kötülüğe karşı direnmeyeceksin" sözünden büyük ferahlık duyuyorum.İnsana gerçek hürriyeti bu "direnmemek" kazandıracak gibi geliyor bana.Yalnız, insan bir saniye bile aklından çıkarmamalı İsa'nın bu sözünü.Yoksa bütün çabalar boşa gider.Insan, bir an için olsun, duygularına kapılıp karşı koymaya başlarsa, benim gibi olur sonunda.Nereye döneceğini kime saldıracağını bilemez.İsa bu gerçeği çok iyi biliyordu:hiç yanılmadı bu konuda.Sorguya çekildiği sırada bir muhafızın attığı tokada biraz sinirlenir gibi oldu; fakat gene kendini tuttu.Bense, sarhoşlar gibi küfrediyorum içimden (ve dışımdan)Haksızlığa uğradığımı sandığım zamanlarda göğsüme doğru bir yumruğun beni sıkıştırdığını hissediyorum. Oysa insan, yalnız davranışlarıyla değil, içinden de kötülüğe karşı direnmemeli; hayatında kötülüğe direnmekten başka yüksek ve güzel şeyler olmalı ki bütün ilgisini bu konuya toplamasın benim gibi.Her nefes alışında bu cümleyi alıp vermeli insan: kötülüğe karşı direnmeyeceksin.
Sayfa 661
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.