Oğlu, yemek vakti babasına elinde tepsiyle gelir. Ömer önündeki bardaktan bir yudum içtikten sonra:
- Bu devemin sütü değil, onun tadını bilirim.
- Doğru söylüyorsun ey Müminlerin Emiri.
- Öyleyse bu nerden?
- Ey Müminlerin Emiri! Deven yavrusunu emzirdi ve sütü bitti. Ben de beyt'ül maldan bir deveyi sağdım.
- Yazıklar olsun! Bana ateş mi içiriyorsun?