Sevgili Sabahattin Ali dertleşmek istedim seninle. (15 Aralık 2018) Geçen yıl öğretmenler gününde kendime hediye almıştım Dağlar ve Rüzgar isimli el yazının da içinde bulunduğu şiir kitabını. Zaman geçiyor, günler bitiyor, insanlar azalıyor, yalnızlık baki sevgili yazar. O gün bu kitabı kendime hediye alırken hayatının bir bölümünün geçtiği Sinop Cezaevi’ne gelip kaldığın koğuşta kitabınla fotoğraf çekileceğim aklımın diğer ucundan geçmezdi. Ama bak nereden nereye... Hayatta hep böyle. Dün ne olanlar bugün ne. Dün yanında olanlar bugün hiç. !!! Sınırlı zamanda gezdiğim, herkes giderken ek süre talep edip orada geçirdiğim zaman zarfını uzattığım hapishane koridorlarında senin o duvarlara bakarken neler hissettiğini anlamaya çalıştım. Kafanı kaldırıp şehrin göğüne bakarken benim İstanbul’da geçirdiğim günler gibi acı duymuş muydun? Kaç tonda umutsuzluk içeriyordu acaba senin mavi bulutların? Bak görüyor musun yoldaşız seninle yine... İstanbul’da benim için bir hapishane... Var olan gürültü, kargaşa, kaostan mı dert yanayım gördüğüm mutsuz insan profillerinden mi? Sevgisizlik, umutsuzluk insanların üstlerine örtülmüş bir örtü. Kimi kendini kandırıyor, kimi rol yapıyor, kiminin de elinden bir şey gelmiyor ya neyse. İstanbul nefes aldırmıyor bana da sevgili Sabahattin Ali. Çıkış anahtarı nerede bu şehrin? Kaybolmak bildiğin şehirde ya da bir el atmak hayalindeki yerlere... Yeşili bol, denizi mutlaka, kulaklarda müzikle salınan dalga sesleri olmadan olur mu? Sevgi, saygı, nezaket olmazsa olmaz, hoşgörü güzel yaşam için altın kural. Çocuklar, kediler, kitaplar... Başka? Başkası olmaz mı uzar da gider be sevgili yazar. Elimizde avucumuzda hayallerden bol ne var. Başka bir gün yine dertleşmek niyetiyle benden bu kadar vesselam. :)) Tekrar gelmek Sinop’a, bir şiir yazmak; hapishanenin bahçesinde otururken, dalga sesleri kulağımda... Adı Umut olsun, güzel günler umuduyla...

Dağlar ve RüzgarSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 20171,293 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.