Bir insanı aylarca her gün görüp onsuz bir varoluşu hayal edemeyecek kadar yakınlaşmak hayatın tuhaflıklarından biriydi; ardından ayrılık gelmiş, her şey aynı düzeninde devam etmiş ve elzem görünen dostun lüzumsuzluğu ortaya çıkmıştı. Hayat devam etmiş ve o dost özlenmemişti bile.