1000 küsur sayfalık bir yapıt olması sebebiyle okumaya çekinerek başlasam da Tolstoy beni avcunun içine almayı başardı. Aslında bir pembe dizi senaryosu gibi gözükse de Tolstoy’un inanılmaz psikolojik tahlilleri ve betimleme yeteneği kitabı erişilmesi zor bir başyapıta çevirmiş. Klasik romancılığın zirvesine taşımış. Kitabın konusu birçoğunuzun bildiği gibi Anna’nın yasak aşkı ve ve bu aşk etrafında gelişen olaylar. Ama bir de neredeyse kitabın diğer yarısını oluşturan Levin – Kiti ilişkisi de var. Aslında Tolstoy Anna-Vronski ilişkisinin karşısına Kiti- Levin ilişkisini konumladırmış gibi biraz da. Bu iki ilişkide tam tamına birbirlerinin zıttı olmasa da daha temiz ve saf bir ilişki Kiti ile Levin’in ilişkisi. Hatta ayrı bir roman bile yazılabilirmiş dedim kitabı okurken. Zira benim en çok ilgimi çeken karaktar Levin oldu romanda. Bildiğini, düşündüğünü söylemekten çekinmeyen ama kendini ifade etmekte sürekli sıkıntı yaşayan bir Rus toprak ağası. Kafası karışık bir karakter. Ama bir o kadar da dobra. Kitapta kendime en yakın hissettiğim karakter oldu bu sebeple. Anna ise toplumun ya da cemiyetin ne diyeceğine bakmadan içinden geldiği gibi aşkını yaşayan bir kadın. Bu bakımdan bir devrimci bile sayılabilir kendisi. Aşkı için çok sevdiği oğlunu terketmesi ise sürekli olarak vicdan azabı çekmesine sebep oluyor. Bunlar dışında kitapta Aleksey Aleksiyeviç, Dolli, Stiva gibi bir çok yan karakter var ama onların da ruh betimlemeleri de çok iyi yapılmış. Özellikle Aleksey Aleksiyeviç üzerine çok çalışmış Tolstoy. Zira 19 yüzyıl Rusyasında eşi tarafından aldatılan güçlü bir bürokrat kendisi. Başına gelen felaketi nasıl atlatacağı üzerine devamlı kafa patlatan bir şahsiyet. Yukarıda da belirttiğim gibi Tolstoy bir betimleme ya da gözlem üstadı. Bir baloyu da bir av partisini de aynı canlılıkla okura aktarmayı başarabilmiş. Aynı gözlem yeteneğini karakterlerin psikolojik tahlillerini yaparken de kullanmış Tolstoy. Kitabın sonu ise biraz tahmin edilebilir. Romanı okurken nasıl son olacağını 3 aşağı 5 yukarı tahmin edebiliyorsunuz. Kitabın finalinde yer alan hidayete erme bana Tolstoy’un diğer eseri olan Diriliş’i hatırlattı.

Anna KareninaLev Tolstoy · İletişim Yayınları · 201739,2bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Coşkun