İçi tamamen boşaltılmış, cinsellik safsatalarından baştan aşağı arındırılmış bir kitap olduğuna, adeta kalıbımı basabilirim! "Aşk nedir gerçekten..? " sorgusuyla başlıyor kitap..şu da bir gerçek daha başlar başlamaz kitaba kapaklanıyorsunuz . senaryo örgüsü, daha önce kurgulanmamış kimliği ile başlı başına olay yaratacak cinsten. Karakterler çok nahif ve kendi halinde zarasız tipler.Hani her biri ayrı telden çalıyor gibisinden bir durum bu. Daha önce cinselliği ana tema alıp kurgusunu onun üzerine yapan Lolitayı okumuştum. Başlarda Kundera abicim napıyorsun, Bak üstat Nabakov yolundan gidiyorsun , GİTME!.... diye birkaç defa içten içe hayıflandığımı hatırlıyorum. Lakin Kundera, daha çok derinleri indi.Hatta indikçe indi.Bölümler adeta bir su gibi akıp geçtikçe zaman zaman felsefik yaklaşımlar içinde boğulurken zaman zaman da çok güldüğüm ânlar içinde gark oldum. Bir bakıma gerçek âşkı arayan Franz'ın trajik öyküsü ...uykuları kaçıyor ve enterasan bir şekilde uyuyamıyordur, Sabinasız hayat onun için içler acısı bir durum. Bir bakıma Don Juan temalı Tomas'ın sessiz çığlıklarını duymaktır bu roman.Yazar işte bu safhada mucizevi yeteneğinin farkına varır. ne büyük bir lütüftür bu tanrım!... "akan zamanı durdurmak!..." Tam da bu esnada, kitabın büyüleci atmosferi devreye giriyor...Başlıyor Kundera her şeyi açık seçik anlatmaya, karakterlerin içsel dünyalarını ve okuyucunun kafasından geçirdiklerini birer birer anlatmaya. Bir yanda içsel duygunun artık tavan yaptığı sahneler öte yanda habire kendini sorgulayan içgüdüsel bir ses...çığır açan bir durum bu; tüm bunları düşündükçe kendimi kaybediyordum neredeyse! İçsel ve naif bir ses ile baş başa kalmak, her defasında yeniden yaşanmışlıkları sorgulamak; işte kitabın en çok sevdiğim yanıda buydu.Ardından sessiz sedasız: "Zamana Güzellik Katmak..." Ah Sabina, sana ulaşabilmek mümkün mü? âşkını arıyordu yalnızca.... çırılçıplak vucutların resimlerini çiziyordu . bir hayalı vardı, masumca bir istek bu , herkes gibi. "resimleri ile tıka basa dolu bir galeri açmak"... Aylardır ilk kez uykuyu tadıyor, iki gün boyunca uyuyordu...şimdi ise mutluydu onlar, hayallerini bir taşra kasabasında paylaşmıştı onlar... "aşk aradığın yöndedir galiba; en çokta görmek istediğin yerdedir..." Zamanı durdurabilirsin, hatta yavaşlatabilirsin de; ama yaşayacağın gerçeği asla değiştiremezsin!

Varolmanın Dayanılmaz HafifliğiMilan Kundera · İletişim Yayınları · 201410,4bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.