Sayfa 81 ; Sen ne tatlı bir girissin böyle! Öyküye başlarken Tokay karakteri bana Kürk mantolu Madonnadan Raif efendiyi hatırlattı bakalım devamı benziyor mu? Hep bu macundan bahsetsen ya Murakami! Bu karmaşayı böyle basit böyle yalin anlatsan Edit 1 : sayfa 114 bu öykü bitti ve ozsezimde yanilmamisim; Tokay ve Raif efendi ne kadar benzermis. Birisi zayıflayarak (bir lokma yemek yiyemeyerek-- sıfır noktasına ulasarak) diğeri ise tepkisiz kalarak tam bir bitkisel yaşamla ölmeyi seçmiş. Şimdilik en sevdiğim öykü bu kitapta. Edit 2: sayfa 175 gölgeler, yaşanamayan yaslar. Tam da bu karantina günlerinde yüzleşmekten kactigimiz yaslar konusuyla ilgili bir sohbet dinlemisken bu sayfa üzerine geldi (elini gördüm eszamanlilik!). Ne güzel bir anlatım tekrar tekrar okunasi; zeki yılanlar yüreğimdeki o boş yeri ele geçirdi, kalplerini gizliyorlar. Acaba yüzleşmekten köşe bucak kactigimiz ne yaralarimiz, ne yaslarimiz var. başımızı yastığa koyduğumuzda ususen dusunceleri, duygulari itiraf edebilsek, kabul etsek ne olurdu sonrasında? Murakami seni çok sevdim, derinlikli karakterlerini de !

Kadınsız ErkeklerHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20184,041 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BAŞAK