Yazarın hikayeyi aktarış biçimi, kurgusu çok güzel. Kitap ismi ile müsamma. Mavi hülyalar ile kara bahtı işliyor diyebiliriz. Her zaman düşlenen yaşama malik olamıyor insan. Ahmed Cemil'in bir çok davranışına muhalefet etmek istiyorsun okur olarak lakin öyle de olması gerekiyormuş gibi hissettiriyor yazar. Zira kitaba bahis olan şey karakterin yaşadığı olaylara verdiği tepki olduğu için yapacak pek bir şey kalmıyor. Zaten öyle davranmasa böyle bir roman çıkamaz. O nedenle Ahmed Cemil'e acımak dışında pek de elinizde bir şey kalmıyor. Dönemin matbuat hayatı, Babıali (Yayıncılık Dünyasının beşiği) yokuşu gibi bir çok detayı o zamanları hayal ederek yaşayabiliyorsun okurken. Döneme şahitlik etmek de güzel oluyor. Belki de günümüz okuruna göre pek aksiyon barındırmayan bir roman olabilir lakin hayatın sıradan akışında karşımıza bir çok Ahmed Cemil'ler çıkacağı kesin. Önemli olan burada karakterin ruh tahlilini yazarın derinlikli bir şekilde aktarması. Yine söylüyorum: Eski yazarları okuduğumuzda aldığımız lezzet başka oluyor. Kullanılan kelimelerin çoğunun anlamını bilmesek de gerçekten latif, leziz bir dille, zengin bir dille karşı karşıya olduğumuzu idrak edip, zamanımızın güdükleştirilmiş lisanının bizden neler kopardığını düşünce dünyamızı ne kadar kısıtladığını anlıyoruz. O nedenle, bu tür kitapları bolca okuyup kelime hazinemizi genişletmek bize çok şeyler katacaktır. Kitabın ortasını geçtikten sonra hareket başlıyor ve hızla akıyor metin. Ben beğendim. Size de keyifli okumalar. Sevgiyle kalınız efendim.

Mai ve SiyahHalid Ziya Uşaklıgil · Can Yayınları · 201826,7bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Karayün