Kafka belki dünyadaki nadir yazarlardan, çünkü eserleri öldükten sonra arkadaşı tarafından yazarın isteği üzerine imha edilmemiş ve yayınlanmış. Kafka edebiyat dünyasının en karanlık yazarlardan biridir. Görünüşte bir melankoliğe sahip ama Dönüşüm ve Dava eserlerinde gördük ki karanlık tarafı daha ağır basmaktadır. Bay K bir gün apar topar kalkar ve kendisini iki memur ile karşı karşıya bulur. Memurlar kendisinin bir sanık olduğunu söyler ve giyinip onlar gelmesini söyler. Bu sahne çok tanıdık gelmedi mi? Gregor Samsa da bir gün kalktığı zaman kendini bir böcek olarak bulmuştu. Ah Kafka ne kadar çok seviyorsun karakterleri birden olayın içine fırlatmayı... Bay K efendim ne olduğunu bilmeden bir şekilde mahkemeye gider ama ortada kanıt yoktur suç yoktur yani hiçbir şey bilinmiyor. Ama nedense suçsuz olduğunu bilmesine rağmen kendini savunma gereği duyuyor, yardım alabileceği insanlara akıl danışıyor bir şekilde olayı ispatlamaya çalışıyor. Onu bu eylemlere yönelten tamamen sistemin bilinçaltına işlediği düşüncedir. Düşüncenin köleliğidir.... Dava bizim hayatımız, hepimiz sabah kalkıyoruz birden kendimizi yolda buluyoruz bir şeyleri kanıtlamaya çalışıyoruz ve sanki yapmamız gerekirmiş gibi bazı şeyleri o kadar çok önemsiyoruz ki olmayan unsurun gerekliliği için uğraşıyoruz. Sisteme bizi kaydedip kimliğimiz yanı dosyamızı veriyorlar elimize sonra davamızın peşinde koşuyoruz. Tabii bu esere başka bir ana fikir penceresiyle bakılabilir her okur farklı kanılar çıkartacaktır ben burada benim özümsediğim kanıyı anlatmak istedim. Kafka'nın imgeleme tekniğiyle bilinmeyen dava üzerinden insan hayatının sisteme nasıl kurban gittiğini anlatan eseri, yazarın şu ana kadar okuduğum en iyi eseri diyebilirim. Özgürüz diyoruz da ama bir şeyleri yaparken özgür bile hissetsek bile aslında birileri veya bir şeyler bizi kullanıyor da haberimiz yok...

DavaFranz Kafka · Panama Yayıncılık · 201553,2bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Kulaç