...1935 yılında Türkiye Cumhuriyeti'ni ziyaret etmiş olan birisinin yorumları da [bu tarihsel hukuk bağlamı dikkate alındığında] şaşırtıcı gelmemelidir. Bu ziyaretçi Türkiye'nin özellikle "sert bir liderlik çerçevesinde tek partili bir sistem"i benimsemiş olması, "ekonomik milliyetçiliğe" doğru eğilimi ve daha da önemlisi yönetimin "İslam yerine devlete tapmayı" salık vermesi hususlarında İtalya'ya benzediğini kaydetmişti. Bununla birlikte o devam ederek şunları ifade edecekti: "Devlet hala dini meselelere müdahale yetkisini elinde bulundursa da, rejim bir dereceye kadar [bu konuda] toleranslı davranıyor... İslam, milliyetçi programa riayet etmek zorunda."