çok çok sevdiğim ve değer verdiğim bir arkadaşımın hediyesi olması nedeniyle büyük bir hevesle okudum. yeterince beğendim ama beğenmediğim bir yüzdelik dilime de sahip. yazarın anlatıcı bakış açısını ve üslubunu çok çok beğendim. kitap 3 bölüm ve salih’in hayatının 3 yüzü. ilk bölüm kitaba adını veren nefaset lokantasını ve insanlarını merkeze alıyor. en sevdiğim bölüm bu oldu. derken hiçbir şey anlamadan ikinci bölüme geçtik ve bambaşka bi hikaye anlatmaya başladı kitap. nihan ve salih’in aşkı klişe olmamak için sıradan gördüğü her şeye saldırıp parçalayan ama klişenin de kurbanı olan bir aşktı. ardakalan mektup ise salihin bir milyon kere okumasına değecek kadar dağınık ve cevapsızdı fikrimce. sonuncu olarak üçüncü bölüm; okuyucuyu aldı ve salihin çocukluğuna ışınladı. aman aman nereye geldik daha demin evdeydim. salih hayatı boyunca mutsuz bir adamdı sebebi ise çok basitti ve bu bölümde okuyucuya verilmişti. bizim salih yıllarca kerahat vaktinde uyumuş da o yüzdenmiş. şaka. tüm bunlara ek olarak son bölümde anlatılan salih ile metinin dostluğunun saf ve gerçekliği ise romanı güzelleştiren, değer katan bir detaydı. sonuç olarak; anlatıcı bakışı harika, üslup harika, salih ve metin harika, modern dünyadaki günlük hayatın içinden cımbızla çekip çıkartılan nokta atışı tespitler harika, ben bunu düşünmüştüm ama böyle ifade etmek hiç aklıma gelmemişti dedirten cümleler harika. altını çizme sanatında ustalaşmanızı sağlayacak kadar fazla güzel cümle var. ancak diğer yandan adını koyamadığım bir eksiklik hissettim. tüm bu güzel şeyler -sehpa gibi- varoluş şekli ve varoluş gayesi bakımından bir bütünlüğe sahip değil sanki.

Nefaset LokantasıTuğba Doğan · Yapı Kredi Yayınları · 20191,548 okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve Çolakoğlu Şenocak