MOSKOF KİNİ
Gönlümde Ceyhun taşar, gözümden Seyhun akar;
Üzerime taburla Moskof gelse haklarım.
Kinimin ateşinde kendi kendini yakar,
Bir Moskof boğazına geçmezse parmaklarım.
***
İçimdeki ateşi ben asla külliyemem,
Atamdan miras kaldı bana bu Moskof kini.
Ömrüm yüz yıl sürse de, tam yaşadım diyemem;
Yumruğum patlatmazsa bir Moskofun beynini.
***
Domuzlara çiğnetmem tarladaki darımı,
Meş'aleler tutuşur gönlümün ateşinden;
Allah'ım: Vücudumdan kopar ayaklarımı,
Eğer koşmayacaksam bir Moskofun peşinden...
***
Beni köyden köye at; beni dağdan dağa sür,
Nerde olsa öperim toprağını taşını...
Sal eceli Allah'ım, şu anda beni öldür,
Eğer ezmeyeceksem bir Moskofun başını...
***
Tahammül sona erdi; sabır son haddine girdi;
EY TÜRK! Yine tarihe zaferlerin yazılır;
Çünkü senin ülküne yeni bir madde girdi:
BİR MOSKOF ÖLDÜRENİN SEVABI BİN YAZILIR...