Kuyu
Bir taş daha attım kuyuya. Kuyu güldü.
Kolumda saatim olurdu, zaman yük olmaya başlayınca takmaz oldum.
Çakıl taşlarının üzerinde oturuyordum. Sırtımı, maviliğe saygıyla eğilmiş bir çam ağacının gövdesine yaslamıştım. Rüzgâr vardı, ayaklarım çıplaktı, sıcaktı.
Mümkünmüş gibi ağacın köklerini hissetmeye çalışıyor, şimdiye kadar nelere şahit
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.