Bu kitapla birlikte Ahmet Ümit’in böylelikle okuduğum dördüncü kitabı oldu. Daha önce “İstanbul Hatırası, Beyoğlu Rapsodisi, Kar Kokusu” kitaplarını okumuş ve çok beğenmiştim. Hatta yazarlar içerisinde kitaplarını en fazla okuduğum yazar diyebiliriz. Bu kitapla ilgili sizin de bildiğiniz gibi çok olumlu yorumlar okumadım. Kitabı beğenmediğimi söyleyemem, çünkü gayet sıkmadan okunabilir bir dille ve üslupla yazılmış. Hatta yazarı ilk defa bu kitapla tanımış olsaydım muhtemelen diğer kitaplarını da merak ederdim ama maalesef daha önce bir tanışıklığımız var. Okuduğum diğer kitaplardaki tadı bu kitapta alamadım ve bana diğerlerine kıyasla basit geldi. Ahmet Ümit’in daha önce güçlü kalemi ve anlatımıyla tanışınca böyle bir kitap hâliyle hüsrana uğratıyor.