Nasıl olsa çocuktur, kusura bakmaz demişsin besbelli… Ama çocuklar kusura bakarlar. Kuşlar gibi. Hani taş atmıştım bir kez küsüp kaçmıştı… Ben şimdi kaçamıyorum İnci. Ama büyüyünce kaçarım belki. Hani o mavi uçurtma gibi…’’
Uçurtmayı Vurmasınlar kitabının hikâyesi, annesi ile birlikte ceza evine mahkûm edilen Barış’ın, orada ona en yakın arkadaşlık eden İnci ablasına yazdığı mektuplardan oluşuyor. Zaman zaman güldüren zaman zaman hüzünlendiren, ama hepsinin sonunda düşündüren soruları ile bir çocuğun dünyasına adım atarken, Uçurtmayı Vurmasınlar kitabı ile tutukluların dünyasında da kendimizi buluyoruz.
