Hisseden insan
kendi halinde ve doğru yaşar
düşünceleriyle,
dost zamanlar
taşır içinde
yaşanmaya değer
gündüz ve geceyle
alışkanlıklarla olduğu gibi
ya da pencere önünde bitkilerle,
yüze vuran bir lamba,
bir örtü
belin üstünde,
gözdeki
bağ ile, gerçekleri göstermeyen,
hisleriyle uzlaşmış,
tükenmeyen
sevecenliğiyle.