Yürümeye yeni başlayan bir bebeği hemen herkes gözetlemiştir. Ayaklarının üzerinde durmaya çalışır, düşer. Bir daha dener, bir adım atar ve düşer. Yine dener, birkaç adım daha atar ve yine düşer. Bu böylece devam eder, ta ki, düşmeden yürümeyi başarana denk. İlk adımı atıp da düştüğümüzde vazgeçseydik, acaba ne olurdu! Herhalde yürümeyi öğrenemezdik!...vince lambordini'nin dediği gibi : "önemli olan yere düşüp düşmemen değil, tekrar ayağa kalkıp kalkmamandır."
Sayfa 160Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.