Bana Goethe'nin Genç Wertherin acıları 'nı anımsattı .Gerek anlatım dili ,gerek kurgusu ile hassas insan ruhunun duyacağı daha doğrusu çekebileceği ıstırabı bir dantel titizliği ile işlemiş desek abartmış olmayız.
Bazı kitaplar sıkıcı başlar sonradan kendine bağlar sizi fakat bir kitap düşünün ki:
"Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi
yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren
yaralar."
Diye başlıyor ve bir bakıyorsunuz kitap bitmiş ,zaman durmuş düş ve kâbus dolu bir uykudan uyanmışsınız.
Kendinize şu soruyu soruyor olabilirsiniz
"Acaba bir baştanbir başa hayat, gülünç bir kıssa, inanılmaz ve ahmakça bir masal değil midir? "
El cevap "Hayat baştan başa kıssadır, hikâyedir."