Tursen iki bastonuna dayanarak bir adım attı. Düşünüyordu;
<Yarışmalarımın, zaferlerimin en güzeli bile sonunda unutulup gidecek olan ünümü birkaç yıl daha sürdürmeye yaramayacak da, bir çocuğun yüzünü paralayan haksızlığımın izleri belki bunu sağlayacak>