“Bilmeye ve sevmeye, bilerek ve severek yaşamaya su kadar, ekmek kadar ihtiyacımız var. Türkistan Türkistan’ı işte bu duygularla yazmaya başladım. Maksadım; sadece tanıtmak ve sevdirmektir. Türkistan’da ve Azerbaycan’da yaşayan soydaşlarımızı Anadolu Türküne biraz daha tanıtmak ve sevdirmek. Bilmeden ve sevmeden, büyük kültür dünyamıza nasıl yaklaşabilir, nasıl yaşayabiliriz?” diyor Yavuz Bülent Bakiler.Bu sözler büyük Türk aydını İsmail Gaspıralı'nın dilde,fikirde ,işte birlik ilkesini getiriyor akıllara.Bilmeden,soydaşlarımızı tanımadan,sevmeden,nasıl dilde,fikirde,sanatta,edebiyatta,işte birlik kurabiliriz?Türkistan coğrafyasını,soydaşlarımızı tanımak,çektikleri zulümleri buna rağmen hala köklerine sıkı sıkıya nasıl bağlı kaldıklarını görmek istiyorsanız bu kitap okumanız gereken kitaplardan sadece biri.Gezi yazılarının bir güzel yanı gezip görülenlerin yanında bilgi de ediniyor olmaktır.Kitapta Türkistan coğrafyasının kültürüde çok güzel tanıtılmış.Eski Türk kültürüne dair çokça bilgi edinmek mümkün. Örneğin"Eski Türkler,bedenden ayrılan ruhun,gökyüzüne uçtuğuna inandıkları için yakınları öldüğünde mavi renkli elbiseler giyerlermiş" Kitap sayesinde gidip göremediğimiz ata topraklarımızı görmüş kadar oluyoruz.Buhara ve Semerkantta birçok tarihi eserin başına gelenleri okurken en az Bakiler kadar bizlerde üzülüyoruz.Bakiler samimiyeti satır aralarından okura geçen yazarlardan.Anlatılanlarda tarihimizle ilgili olunca onunla birlikte hüzünlenmemek elde değil. Kitabın bir bölümünde yazar misafir olduğu evlerden birinde duydukları karşısında oldukça sarsılır.Soydaşlarımıza yapılan zulümler karşısında çok üzülür.Evden ayrıldıktan sonra yanında bulunan arkadaşlarından izin ister ve biraz yürümek omuzlarındaki ağır yükten kurtulmak ister.Ancak fazla ilerleyemez ve bir ağaç dibinde gözyaşlarına boğuluverir.Bakiler geçmişin,acının,yaşananların ve soydaşlarımıza yardım edemiyor olmanın ağırlığını omuzlarında hisseder.Gezi dönüşü anılarını hasta yatağındaki babasına ve onun ata topraklarından dönmesini,izlenimlerini anlatmasını bekleyen akrabalarına anlatır.Babası yazara bu gezinin notlarını kitaplaştırmasını vasiyet eder.Bakilerse kitabının ilk sayfasına şu sözleri not düşer; Babamın vasiyetine uyarak,O'na ve dedelerime bir rahmet vesilesi olmasını dileyerek yazıyorum. Cezmi Bakiler'e sevgi saygı ve rahmetle.İyi ki yazılmasına vesile olmuş.

Türkistan TürkistanYavuz Bülent Bakiler · Yakın Plan Yayınları · 2018435 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.