Gönderi

"Koşuyordum çünkü hiçbir şey beni tutamıyordu, kabuğumun küçük bir bölümünü kırmıştım, gereksiz birkaç düğümü çözmüştüm. İlk kez, meçhul birine düşündüğüm her şeyi söylemeye cesaret etmiştim; kasıtlı olarak. Kendimi hafif ve özgür hissetmeye başlamıştım. Yüzümü tatlı tatlı kamçılayan bu ince çisenti sanki beni hayata uyandırıyor gibiydi. "
Sayfa 87 - Pegasus Yay.
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.