Evet, modern klasiklerin ünlü isimlerinden S. Zweıg.. Az sayfada meselenin özünü, başarılı bir şekilde anlatabilmesi beni şaşırtıyor ve hayran bırakıyor doğrusu. İnce bir kitap fakat meselenin önemini kavramak bakımından değerli bir kitap bence. Kitaptan anahtar kelime seçecek olursak; bunların başında Suç , tabi ki ardından Ceza, ikisi arasında sıkışmış ve kitabın da konusunu oluşturan Korku ve Utangaçlık. Kitapta üzerine konuşulup tartışılması gerken önemli birkaç husus var. Benim okurken ilk gözüme çarpan nokta; "sıkıntı yoksa sıkıntı var demektir." bu tabi bizim bildiğimiz halk dilindeki anlatım biçimi. Şöyle, insanı aynı sonuca birbirine zıt iki durum da götürebilir. Çok değerli bir konu bence. Yazar bu düşünceyi "tokluk da açlıktan daha az kışkırtıcı değildir" cümlesi ile açıklıyor. Tabi destekleyici, aynı minvalde örnekleri de var kitapta. Yani mesele, insanda açlıktan dolayı oluşacak saldırganlık, açlığı giderme dürtüsü aynı şekilde tokken de oluşacak olması. Kitapta da kusursuz, problemsiz bir hayatı olan insanın, bu kusursuzluktan dolayı sıkıntıya aç hale gelmesini, hayatta bir problemi olunca hayatına zevk geldiğini düşünmesini göreceksiniz. İkinci bir değerli nokta ise korku.. Bu konuyu birkaç satır ile yazarımız, benim açıklamaya gerek duymayacağım bir şekilde, çok iyi anlatmış. "Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir." Belki ekleyeceğim sadece şu olabilir ; vicdandan yoksun bir insan için korku çok iyi bir diyet olmayabilir. Muhtemelen ki duygusuz bir insan, işlediği suçtan dolayı korkuya kapılmayacaktır ve onun için beter olanı cezadır. Sanırım korkunun insan için cezadan daha beter olması, suçu işleyen kişinin durumun göre değişir. Kocasını sevmeyen bir kadın, eşini aldatmaktan ve yakalanmaktan dolayı çok da rahatsız olmayacaktır. Üçüncü ve son önemli husus, Utangaçlık.. Burada da utancın kimlere karşı dağa yoğun yaşandığı vurgulanmış. Yazar en büyük utanma duygusunun, insanın kendine en yakın hissettiklerine karşı duyduğunu vurgular. Bu da bizim önemli bir konu. Sadece utangaçlık da değil bir çok konuda bu durum gözlemlenebilir. Kendimize yakın hissettiğimiz veya önemsediğimiz, yaptığımız bir hareket sonucunda ne düşüneceğini önemsediğimiz insanlar; bizi, kendi yapmak istediğimiz şeylerden çok, kendi istedikleri şekilde yapmaya itiyor. Buna en çok toplum baskısı neden oluyor. Halk dilindeki ağzıyla "el ne der?"her ne kadar sonuda nahif ve mahcup soru işareti olsa ve masum gibi görünse de içinde derin toplum psikolojisi ve toplum baskısı barındırıyor. Son olarak kitabı beğendiğimi ve tavsiye ettiğimi, rahatlıkla söyleyebilirim. Keyifli okumalar.. "Toplum fikri, bazı insanları her türlü şeyi yapmaya zorlayabilir." (Mark Twain - İnsan Nedir?)

KorkuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2022103,1bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ᖇᗩᔕKOᒪᒪ