tek kaçış yolum olan sözcükler bile sattı beni. kaçamaz oldum düşüncelerimden,tek sığınağım olan yazmak ülkesini işgal etmişler sanki. yüreğimde her zaman bir yumruyla geziyorum. yalnızlık,yapayalnızlık... lacivert gökyüzüyle koyun koyunayken insana daha da çok dokunuyor yalnızlık. yalnızlık dokundukça,yüreğimdeki o yumru hareketleniyor içimde,büyüyor da büyüyor. patlayacağım sanki. bir gün öyle bir patlayacağım ki,toprağın altına serserice gömülmüş bir mayın gibi,yanımdaki herkesi paramparça edeceğim.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.