Diriliş Güncel siyaseti bırakıp sadece kitaplarla meşgul olmaya niyet ediyorum ki; ceza, infaz, mahkum, hapis gibi kavramları duyduğum anda "Aman, bana ne?" deyip geçemiyorum. Yakın zamanda üst üste okuduğum için olsa gerek aklım Dostoyevski'nin Ölüler Evinden Notlar'ına taa Sibirya'ya, oradan Kafka'nın Ceza Sömürgesi'ne, oradan Diriliş'e gidiyor. 'Suçlu' kavramını sorguluyor, suçluları suça iten sebepleri düşünürken kendimi Reis Bey'i dinlerken buluyorum. Tolstoy'un Nehlüdov'unun da tesiri ile işlenen her suçta kendime pay çıkarıyor, mahkum ediyor, Dostoyevski'nin on yıllık hapishane gözlemlerine güvenerek suçluyu hapsetmenin mahkumları ıslah etmediği kanısına varıyorum. Aslında şu an kitabımı açıp dünyadan, gündemden uzaklaşmak istiyorum ama edebiyat beni siyasete itiyor.
