Tanrı Katine , Homerong'u yanına çağırmış , muhteşem bahçesinde ağırlıyordu. Şen kahkahalar serin rüzgara çarpıyor kayboluyordu.
"Demek , Nuh'u kendi silahıyla vurdun? İblisin asmalarına aşağılık insanları dadandırdın. Demek artık herkes uyuşacak. Nuh'ta kendi kendine konuşur artık. Gerçekten yerinde olmak istemezdim. Bir de bu aşağılık insanlara taşlar kesip evler yaptı. Ekmek,yemek verdi ama yine de kaybetti. Çünkü bu insanlar iyiliğe değil zulme alışık. Herkes alıştığı şeyi arar. İyilik onlara bunca şeyden sonra zulüm gibi gelir."
Sayfa 71Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.