Eğer sağlık ve maddi durumum kötü şartlarda olacak ise bırakalım sonsuz hayatı, 60 belki 50 hatta 40 sene bile yaşamak istemem. Sağlık ve maddi durumum yerinde ve daha önemlisi hayatta sürekli bir amacım var ise, o zaman belki sonsuz bir hayat isteyebilirdim. Ancak yine kesin isterim diyemem.
Bence insanların sonsuz hayat arzusunun arkasında yatan nedenlerden birisi de, zihinlerde, sonsuzluk kavramının mükemmel olarak kodlanmış olmasidir. Ancak bu gerçekten böyle midir?
a a a a a a a a a a a a a a a a a a a a a a a
..
..
..
Böyle sürekli gittiğini düşünürsek bu da bir nevi sonsuzluk değil midir? Peki süreklilik arz eden yani sürekli devam eden bir şey aynı zamanda tamamlanamayan demektir. O halde bu şeye nasıl mükemmel diyebiliriz?
Yani peşinden kostugumuz veya koşmasak da içten içe arzuladigimiz sonsuzluk sandigimizin tam tersi bir özellikte bir şey olmasın? Yaşama güdüsünün bize gösterdiği bir serap, belki de seraplarin en büyüğü!