İncelememin bu kadar ilgi görüp beğenilmesi bir taraftan gururlandırdığı gibi, diğer taraftan da bu gururla karışık utancı da getirdi. Ahh.. dedim, keşke daha geniş, açıklayıcı ve özenli cümlelerle yazmış olsaydım. Yukarıda yazdıklarıma ilaveten ayrıca, sizlerden ricam olsun, eğer, bu okur 'insancıklar' sözcüğüne neden bu kadar takmış deseler, sizler cevaben: "Dostoyevski'nin içtenliğine ve samimiyetine bu sözcüğü yakıştıramamış, romanın bize sunduğu dünyaya bu sözcükle dahil olamamış." deyiniz. Teşekkürlerimi sunuyorum..