Tanrıcılık; Türklerde din değil bir yaşam tarzıdır.
Bu inançta; birbirlerine karşı “bağnazlık-dayatmacılık” olmadığı gibi, yabancılara karşı da “dine davet-misyonerlik-yayılmacılık” vs. yoktur.
Hatta bağnaz, bencil, aklı eksik, uçarı vb. kişiler tanrı inancını merak edip de sorular sormaya başladıklarında onlara “mümkünse siz bu inanca katılmayın”