İçimde, güzel anlatımından ziyade karakterleriyle de duygusal olarak bağ kurduğum kitaplara inceleme yazamamak gibi bir huyum var, 'Nietzsche Ağladığında' da oldu bu. En azından aklındaki birkaç cümleyi karala Petek, dedim. Yıllar önce başka bir distopya daha okumuştum: 1894. İnsanlar bu iki kitabın birbirine benzediğini söylüyor, buna katılamıyorum. Gerçi bu söylemimin altında yatan neden 1894'ü çok önce okumam sebebiyle hiçbir halt hatırlamam fakat hissettiğim dehşeti ve finalindeki son cümleyi de unutamamam. Oysa 'Fahrenheit 451' dehşet verici değildi, umut barındırıyordu. Montag; yaktıklarının kitap değil, bir insanın ölümsüz olma çabası olduğunu anladığında düşüncelerini saklamak yerine bağırmıştı, şiir okumuştu, ağlamıştı. Montag; kitabının sayfalarını aklına kazımak istercesine tekrar tekrar okuyor, okuduklarında mutsuzluğunun kaynağını ve dünyanın bu hale nasıl geldiğini anlayacağını umuyor. Okuduğunu anlayamadığında, unuttuğunda ise sinirleniyor. Faber ise Montag'ın aradığı cevabın kitaplarda doğrudan yazılı olmadığı fakat ihtiyacı olan her şeyin orada var olduğunu söylüyor. Bazen karşımıza kitap okuyup okumamasının kendisine bir fark yaratmadığını söyleyen insanlar çıkmıyor mu? Elimdeki kitabı gösterip "Bunu okuyunca dahi mi olacağım, savaşlar mı bitecek?" diyorlar. Hayır, efendim, Montag senin alaycılıkla bahsettiğin şeye inanıyor ve Faber da, bunun doğru olmadığını söyleyerek karşı çıkıyor zaten. Kitaplar, hiçbir şeyi engellemez fakat engellememizi sağlayacak düşünce, empati, sevgi, şüphe, korku ondadır. Montag'ın da araması gereken budur. Bir konferansta duyduğum sözü de şuraya bırakayım: “Bir şiir, savaşı durduramaz fakat savaş pilotunun düşüncelerini değiştirebilir.” Hayır, 1894 gibi bitmiyor kesinlikle. Montag, hiçbir şeyi kabul etmedi. Montag, kendisi gibi insanları buldu ve daha fazlasını bulup bir şeyleri değiştirmek adına tren rayını takip ediyor. Faber ise eskiden matbaacı olan arkadaşına doğru yol almış. Ucu aydınlık karanlık bir tüneldeler. Not:Yüzbaşı Beatty'i es geçmek istemiyorum ama yazacak çok fazla şeyim yok. Ne tatlı dilli bir herif, beni bile ikna etti.

Fahrenheit 451Ray Bradbury · İthaki Yayınları · 202289,8bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Petek O.