Adı öğretmen olan kişinin öğrete öğrete çaresizliği öğretmesi ironik! Bu tür örnekler o kadar çok ki, insana okulun varoluş nedenini sorgulatıyor. Buna benzer birçok örnekte dislektik çocuğa "ümitsiz vakasın" mesajı veriliyor. Bazı çocuk da ne yapsın, buna inanıyor. "Aptalım", "Kafam almıyor", "Yeteneğim yok" gibi yıkıcı düşüncelerin kıskacında motivasyonunu, özgüvenini, çabalama isteğini yitiriyor.
Sayfa 141Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.