Gönderi

" İnsan biriyle yüz yüze ya da yazışarak tanışır. İlk aşamada karşıdaki insanın varlığı fark edilir; bu aşamada hayranlık duymak mümkündür. O an, adanın sahilindeki Robinson ve Cuma'yızdır, birbirimize hayranlıkla bakarız, bu evrende hem bambaşka, hem de bize benzer başka birinin bulunmasına şaşırır ve memnun oluruz. Karşınızdaki bunu gördüğü oranda varlığınız çok daha güçlenir ve size karşılık veren bu umulmadık, sanki gökten inmiş insanın karşısında büyük bir coşku hissedersiniz. Bu bireye hayali bir ad atfedersiniz: dost, aşık, arkadaş, konuk, meslektaş. Bu temiz bir sevgidir. Benzeşmek ile ayrışmak arasında gidip gelirsiniz ("Tıpkı benim gibi! Benim tam tersim!"), şaşkına döner, çocuksu bir hayranlığa kapılırsınız."
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.