Roman yazarları öykü yayımladığı zaman yazdığı diğer kitaplardan çıkardığı kısımları, devam hikayelerini, bazı kitaplarına hazırlanırken yaptığı taslak hikayeleri falan kitaplaştırdıkları olur. Dokuz Öykü bu türden bir kitaptı. Nitekim ilk hikayesindeki Jerome daha sonra "Yükseltin Tavan Kirişini Ustalar Jerome Bir Giriş" ismiyle başlı başına bir kitap haline getirilmiş. Hemen onu da kütüphaneden edinip okumaya başladığımda öykü olarak bile hoşuma gitmişken daha anlamlı geldi. Ancak o kitabında da başka bir kitabından karakterlerle karşılaştım. Küçük bağlantılar bunlar Oğuz Atay'ın Turgut ve Selim'ini diğer kitaplarına konuk etmesi gibi. Ama yazarın dünyasını koca bir evrene çevirmesiyle, sanki her şey gerçekmiş gibi hissettiriyor. Öykülere karanlık bir hava hakim. İlk ve son hikaye direk ölümle ilgili. Aynı zamanda farklı insanları anlatıyor. Bu tip yazılardan hoşlanmayan, aksiyon arayanlara iyi gelmeyebilir. Ama ben sevdim, keyifle okudum.