1913’te Cezayir’de doğan, 1957 yılında Nobel Edebiyat ödülü sahibi olan,1960 yılında da bir araba kazası sonucu yaşamını yitiren Albert Camus’un 1947 yılında Yayınlanan VEBA kitabı,Cezayir’in Oran şehrinde meydana gelen Veba salgınını ve şehirde gelişen değişim ve olayları ustaca kaleme aldığı bir başyapıt. Kitap farelerin şehrin sokaklarında,caddelerinde,apartmanların koridorlarında ,kısacası her yerde ölmesiyle başlıyor.İlk başta çok dikkat çekmeyen bu durum,insanlara da bulaşması sonucunda ,Başlarda tüm belirtiler de olmasına rağmen Veba’yı kimse kabul etmez.Ama ilerleyen dönemlerde vaka sayılarının artmasıyla bunun bir Veba salgını olduğunu kabul edip ,gerekli tedbirleri alma gayreti içerinde olan roman kahramanlarının olaylar karşısında kendileri,vicdanlarıyla başbaşa kalışlarını ustaca kaleme almış Albert Camus. “Bir kenti tanımanın en bildik yollarından biri de insanların orada nasıl çalıştığına, orada birbirlerini sevip sevmediğine ve nasıl öldüğüne bakmaktır.” (Syf 13) “İnsan ,alışkanlıklarını edindikten sonra günlerini kolay geçirir.” (syf 15) “Herkesin vebayı kendi içinde taşıdığını çünkü kimsenin hayır kimsenin bundan kurtuluşu olmadığını biliyorum.” (Syf250) “...bu hafifleme duygusunun hep tehdit altında olduğunu düşünüyordu”... “ belki birgün insanların bir mutsuzluk yaşaması ya da bir şeyler öğrenmesi için vebanın kendi farelerini uyandırıp mutlu bir kente ölmeye yollayabileceğinden haneri olmadığını biliyordu Rieux..” (syf 303)

VebaAlbert Camus · Can Yayınları · 202020,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Musa Kazım Çelik