Büyük kederle küçük öyküler dese de içindekilerin hepsi öykü değil bence. Biraz deneme biraz anı da serpiştirilmiş içine.
Bundan önce Ahmet Hamdi’den Huzur’u okumuştum onun ağırlığından mıdır bilmem başlarda pek ciddiye alamadım. Fazla sade geldi, dümdüz bir anlatım sanki. Her hikayenin sonunda hadi ama biraz daha anlat bana burayı çok güzel gidiyordu dedim. Hikayelerin bazı yerleri eksik bırakılmış ama her hikayede aynı eksiklik gibi .Sanırım dili de fazla gündelik geldi, beğenemedim. Sonra sanki Ali Lidar’la oturmuş da sohbet ediyormuşuz gibi. Ama okudukça sevdim bu hali ve hiç bitmese istedim bu defa da kitap kısa geldi. :)
