Fakültemden, derslerini ve muhabbetini çok sevdiğim Vejdi hocamın, gönlünden süzülen bu satırları okumak bana ayrı bir keyif verdi. Hele mezun olalı 2 yıl olmuş ve özlemim katbekat artmışken sanki bir bahar günü pencereleri açık bir sınıfta kuş cıvıltıları eşliğinde hocanın sesiyle satırları dinlediğim hissini vererek su gibi akıp geçti. Velhâsıl, iyi ki tanımışım hocamı ve Sonsuz Huzur Düşü’nü.