Zamanında Petersburg'da yaşamış Rus yazar Dostoyevski; Mutluluğun Kıyısında kitabında Mutluluğun Kıyısında, Beyaz Geceler ve Soytarı olmak üzere üç hikayeye yer veriyor. İlk hikaye çok ilginçti bana göre, tam mutlu olacağını anlayıp onu bozmaktan korkuyorsun ama bu korkun aslında mutluluğa engel oluyor. Mutluluk isteği insanın gözünü öyle kör ediyor ki ona ulaşmaya en yakın olduğun zamanda onu kaçırmaktan korkup her şeyi daha da mahvedebiliyorsun. Bu hikayede de bunun bir insanın hayatını ne denli değiştirebildiğini görüyoruz. Karakterlerin birbirlerine hitap ederkenki gerçekliği inanılmazdı; sinir, üzüntü ve mutluluğun bu kadar hisli ve gerçekti anlatıldığına daha önce hiçbir kitapta şahit olmamıştım. Özellikle Beyaz Geceler hikayesinde bunu görebiliriz. Önceden çokça hayal kurmanın iyi olduğunu düşünürdüm ta ki Beyaz Geceler hikayesini okuyana kadar. Hayal kurmanın sınırı aşıldığında insana büyük zararlar verebilir. Hayal dünyasına sıkça gidersek oraya takılı kalır ve gerçeğin ne olduğunu unuturuz. Öyle alışmışızdır ki yalan mutluluklara, gerçeğini görünce cennetten düşen bir taş misali korumaya çalışırız. Ne kadar yapabileceğimiz ise meçhul.

Mutluluğun KıyısındaFyodor Dostoyevski · Arkhe Yayınları · 2013890 okunma

·

150 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.