Yılmaz Güney'in ilk defa bir romanını okudum. Sanki bir film yapılsın diye yazılmış. Bazı bölümlerde fazlaca tekrar var. İki günde bitti. Emine'nin Halil'e, bugünün insanına bu kadar da olmaz dedirtecek aşkı...
Köylünün ağaların karşısındaki çaresizliği..
Ve dönemin ahlak anlayışı ile bugünün ahlak anlayışı arasındaki fark ne kadar bariz görünüyor...
Aynı zamanda fazlaca Anadolu'da kullanılan kelime var onları öğrenmekte fazlasıyla eğlenceli.
"Boynu Bükük Kelimesi" Yılmaz abi tarafından fazlaca seviliyor anlaşılan..
