Hayat...Tam her şey unutulmaya, tozlu raflara kaldırılmaya yüz tutmuşken, ansızın esen bir rüzgar çocukluğundan bir parçanı kurumuş yapraklar gibi uçurup pencere kenarına kondurduğunda anlıyorsun aslında, içinde bir yerlere saklanan küçük çocuk hiç büyümemiş, geçti sandıkların hiç geçmemiş...
