Bu kitabında metafor yapan Nuri Pakdil elma sorunu olarak adlandırdığı manevi boşluk hissinden kaynaklanan karışıklık ve karmaşaya çözüm arayan memurların düşünceleri üzerinden ele alıyor. Sürekli somut dosyalarda çözüm arayanlar soyut dosyaları açsalar bile anlamlandıramıyorlar. Bu da değerlerden ne kadar uzaklaştıklarını vurgulamakta. Sonuç olarak çözümün bu dosyaları anlamakta saklı olduğunu ve anlayabildikleri zaman karmaşanın son bulacağı izlenimi verilmekte. Okuyacaklara küçük izlenim şu cümlelerle son noktayı koyalım: "Bir büyük gün olacak demişti annem bana. Elma sorunu ile annemin söyledikleri arasında ilgi kurulabilir. Dağlar kişiler gibi yürütülecekmiş o gün. Elma sorununun çözümü gecikse bile yaşamamız yiğitçe olmalı" Keyifli okumalar.

BelgeNuri Pakdil · Edebiyat Dergisi Yayınları · 201482 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.