Zaman ne ki... Aslında ömür gündüz ve gece denilen kavramlara bölünmüş; aslında bir günden ibaret, anılardan ibaret koca bir yığın... Ama bazı anılar, yaşanmışlıklar var ki, o yığın denilen karartıdan ayrılır. Yaşanırken birbirine zıt duyguları bir arada yaşatan bu anılar, üzerinden onca yıllar geçse de taze kalmayı başarır. Bir şeyi canlı tutmanın biricik yolu, onu akıldan çıkarmamak değil midir? Stefan Zweıg, her zamanki üslubuyla akılda kalmayı ve övgüyü hak eden bir deha...