“Ayçiçeği okula gitmeyi çok seven bir çocuktu.
Okulu da okumayı da çok seviyordu.
Erkeği, kızı, kısa boylusu ,uzun boylusu, küçük gözlüsü, iri gözlüsü, temizi, pasaklısı, yaramazı, uslusu hepsinin bir araya gelip birbirine karışması çok hoşuna gidiyordu.
Teneffüs zili çaldığında gölette korkup kaçan balıklar gibi dört bir yana dağılmalarını seviyordu.
Ders bittiğinde sanki yıllarca bir kafese hapsedilmişler gibi var güçleriyle dışarı koşuyorlardı. Bir süre sonra okulun boş bahçesi tozların havaya uçuştuğu bir yer haline geliyordu.”
Sayfa 194Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.