"Neden ağladığımı bilmiyorum, diyorsun.
Çünkü bir şeyler değişiyor içinde
Kendini ikna etmiyor düştüğün boşluk
Bildiklerin başkalaşıyor gözlerinin önünde
Yabancılığı öğreniyorsun.
Gece söndürür hayalet olmaya yetmeyenlerin ışığını
Güçlü olmaya benden daha çok ihtiyacın var
Çünkü haksız olduğunu
Kalbinin bir yerinde biliyorsun.
Gündüzün kepenklerinde duyduğun güven,
Çelimsiz gölgelerin fısıldadığı
Küçük sırlarla büyüyorsun.
Zamanın ve
Aynanın önüne bırakılmış
Kısa bir mekup bu
Belki çok sonra anlayacaksın içindekileri
Ama şimdi okuyorsun..."
MURATHAN MUNGAN
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.