Bir metafor değil, bir tecrübe... bir pratik. Ciddi bir ses tonuyla sözlerini sürdürüyordu. Yıllar boyunca, bir erkek ile bir kadının arasin da her şey yanar, her şey tükenir. Yani iyi olan her şey demek istiyorum.
Bir gün, küller arasında uyanırlar.
Ama neden "kimyasal yangın"?
- Çünkü geriye sadece en sert, en katı malzemeler, yanmayan parça lar kalır. Otke. Acı. Üzüntü. Ve korku. Foto muhabiri olarak çalışırken.
azımsanmayacak miktarda felaket gördüm. Uçak kazaları. Fabrika patlamaları. Geriye hep yanmamak için inatla direnen kapkara olmuş demir iskeletler, bozulmayan metal aksamlar kalır. Bu tablo bana evliligi mi hatırlatıyor.
Sayfa 227
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.