Kendisini çok sevmeme rağmen bunu söylemek zorundayım:
Orhan Pamuk severleri üzecek bir kitaptır kendileri. Pamuk'un birkaç kitabını okuduktan sonra bir heves ile aldığım "Benim Adım Kırmızı" hüsranla sona erdi. Kendimi, okuyup bitirmek için çok zorladığımı söyleyebilirim. Uzun ve gereksiz, konu dışı o kadar çok anlatım vardı ki, kitaba adapte olmakta çok zorlandım. Konu bakımından beni tek çeken unsur ise katili bulmaya çalışmak oldu. Ayrıca olay örgüsünü bütün karakterlerin ağzından dinlemek, gözünden görmek çok hoşuma gitti açıkcası. Kitabı bitirmenizi sağlayacak iki sebep! Özür dilerim Pamuk.
