Gönderi

Zavallı beyinlerimiz anıları mumyalamayı becere-bilselerdi keşke! diyordu. Fakat çok zor anıları korumak; en zarif olanlarının içi boşalır, en şehvetli olanlar ise çürüyüp gider: ardından gelen en hoş olanlar en tehlikelileridir. Şimdi pişmanlık duyulan şey, en hoş olandı bir zaman. Yeniden uzun bir suskunluk ve sonra sürdürüyor sözlerini: - Yerinmeler, acınmalar, pişmanlıklar, arkadan bakınca, geçmişin sevinçleridir. Geriye bakmayı sevmem ve geçmişimi uzaklarda bırakırım, tıpkı bir kuşun uçmak için gölgesini terketmesi gibi. Of! Michel, her sevinç bizi bekler hep, fakat her zaman yatağı boş bulmak, yalnız olmak ve kendisine bir dul gibi gelinmesini ister. - Of! Michel! Her sevinç, günden güne bozulan çölün kudret helvasına benzer: Platon'un anlattığı, hiçbir tasın içinde alıkonulamayan Ameles kaynağının suyunu andırır. Her an, getirdiği her şeyi alıp götürür.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.