En güzel yaralar, umutlu yarınları aralar
Havaya sıçrayana kadar, her şeyin su ve denizden ibaret olduğunu sanan bir balıktım.
İnsan dertler senfonisi;
En büyük dert benim sandım,
Hiç tahammül edemedim, dertlerimden hep iğrendim.
Fakat gün geldi, hasta ziyaretlerinde bedenimi sevmeyi, saymayı öğrendim.
Esasen konuşmanın değil susmanın,
Aldanmanın değil inanmanın,
Düşmenin değil kalkmanın,
Savrulmanın değil sarılmanın,
Sarhoşluğun değil ayılmanın,
En çok da;
Sevmenin değil ayrılmanın,
Ölmenin değil yaşamanın insanı yorduğunu,
Ancak, yine de kara bulutlardan sonra yağmurun yağdığını, güneşin doğduğunu öğrendim.
··
1,813 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Aynn :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.