Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Gönderi
Ayşe Şener son zamanlarda severek okuduğum yazarlardan biri. Hayatın içinden yaşayarak yazıyor. Kısa ama kalpten gelen vurucu cümleler. Çoğu cümlesi gibi, vurdu mu deviriyor. İyi bir göz, İyi bir bakış. İyi bir yansıtış. Yansıtış derken tecrübeyle biriktirdiklerini ve okuduklarını kastediyorum. Bilhassa Kitap’tan biriktirdiklerini. Özümsediklerini. Bizim hâlimizde, sözümüzde göz ardı ettiklerimizi. Yansıtamadıklarımızı. Hâlbuki söz verdiklerimizi.
Anlamın İzinde 1’i okumuştum. O kitapta da aynı heyecanı yaşamıştım. Şimdi elimde bir kitabı daha var. Anlamın İzinde 2. Onu da en kısa zamanda okuyacağım. Biliyorum ki yazar bundan sonrasında daha çok yazacak ve biz de ondan daha çok şeyler okuyacağız. Okumak da önemli değil. Bıraktıkları önemli. Ayşe Şener’i okudukça ağırlaştığımı hissediyorum.
İşte kitaptan altını çizdiğim satırlar:
Pazartesi başlangıçtır bizde. Salı sarsılmaz bir şekilde ilerlemedir. Çarşamba vasat, biraz durma, biraz devam etme, işe güce, hayata… Davaya, gayeye, hedefe yaklaşmanın heyecanı var bir de. Perşembe yepyeni bir heyecan. Çünkü yarın özel bir gün. Yani Cuma. Tevhidin, birleşmenin, bütünleşmenin temsili bayramı. Takvim tatili cumartesi, pazar. Daha bir aile, akraba, yakınlar, az iş, çok çay, çok muhabbet. Geldik yine pazartesiye… Pazartesi bizde daima bir sevince tekabül eder. Silbaştan veya silinmeyecek olana devam ederken yenilenme… İlla heyecan. Besmele gibidir. Başlangıçtır. İlktir. Öncüdür. Cuma’ya kadar el ele ha gayret, ha gayrettir.
*
Melek yanımız firarda. (…) Ruhumuz sizlere ömür.
*
Hikmeti kaybettik. Hükümsüzüz. Anlamı kaybettik. Boşuz. Boşluk beynimize salıncak kurmuş. Değer kaybettik. Kimse kimsenin kolay kolay, kıymetlisi, değerlisi, titizlendiği değil. Herkes bizzat kendisinin değerlisi.
*
Bencillik insanın rutubetidir.
*
Uzaktan sevmek ile yakından sevmek arasında, -nerdeyse- sevmek ile sevmemek kadar büyük bir fark var.
*
Hoş; ne vakit uzağı yakın etse, o uzağın işi bitmiş oluyor.
*
Ayinesi ibadettir kişinin.
*
“Çalışmayan kadınlar” da ne demek? Asıl evde çalışır insan kızı. Hem de ücretsiz, belki karın, kim bilir inşallah gönül tokluğuna. Bitmeyen mesai ile hem de. Mübarek tek başına hizmet sektörü.
*
Annelik; sınırsız mesaili gönüllü işçilik.
*
Aşk; başı buluta gömülse de ayakları yere basan bir sevgi emeğidir.
*
Emek vermeyen ölsün. Emeği dosdoğru vermeyen de. Emeğe karşılığını layığınca vermeyen de.
*
Allah her birimiz için hayatı seçti. Fakat sen/ben O’nun için yaşamayı seçebildik mi?
*
Güçsüzken zulüm erken gelmişse de güçlenince adalet geç kalmamalıdır.
*
Kalıbını kırarsan kalbi dirilir bir halkın.
*
Zaman hep bir sonraki adımda.
*
Haddini bilmek; nerede duracağını bilmek kadar, nerelere kadar gidebileceğini, sehaddini de bilmektir.
*
Hep bir “el” uzanır bize… Fırsatı teper veya değerlendiririz. Memnun olur ya da olmayız. Fakat hep bir el uzatılır ve hep bir armağan verilir hepimize. Her gün. Vakitli vakitsiz. Biteviye.
*
Her yolculuğun bir başı, bir de sonu var. Bir sebebi, bir sonucu var. Bir başlangıcı, bir hedefi var.
*
Ne istediğimizi bilmiyor haldeyiz. Olanın değerini bilmeyip, sürekli olmayanı isteyerek. Var olan da küsüp çekip gittiğinde dımdızlak kalarak.
*
Tevekkül; bir insanın sonuna kadar, sınırlı olarak kendisine; sonsuza dek, sınırsızca Rabbine güvenmesidir.
*
İnanmış bir kalp; bir tankı ezebilir. Bir silahı vurabilir. Bir uçağı sürüm sürüm süründürebilir.
*
Yazmak hiçbir zaman yaşamak değildir. Yazdıklarımızı yaşamıyorsak daha zorda olduğumuz kesin, hiç yazmayandan.
*
Asıl slogan hâl ile atılır.
*
Ne ettiğimiz hayata karışır, ne dediğimizden çok.
*
Her Allah diyene kanma.
*
Bir çeşit nefes için bu gök çok büyük.
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.